Cephe gerimizde Adana-Konya-Afyon-Kütahya-Eskişehir-Ankara demiryolu var ki nakil ve ikmal işlerinde çok büyük kolaylık sağlıyor. Bu bizim için büyük talih. Ama bu konuda da ciddi sorunlarımız bulunuyor.
Lokomotif sayısı yetersiz, elimizde çalışan sadece 18 lokomotif var. 23 lokomotif daha lazım ama elde etme şansımız yok tabii. Bozulanların onarımı, yedek parça olmadığı için çok uzun sürüyor. Kömür yok, odun kullanıyoruz. Odun bulmak marifet. Vagonlar eski. Makinistlerin, hareket memurlarının çoğu Rum ya da Ermeni. Bunlar ancak silah zoruyla veya bol para karşılığı çalışıyorlar. Bir gün bu gafilliğin neye mal olabileceğini hiç düşünmeden, demiryollarımızı gözü kapalı yabancılara emanet etmişiz, onlar da tek Türk bile yetiştirmemişler. Bunlar hiç unutulmaması gereken hayati dersler! Şimdi Demiryolları Genel Müdürü Albay Behiç Bey’in açtığı kursta acele Türk makinistler ve görevliler yetiştirilmeye çalışılıyor. Uzun sözün kısası, demiryoluyla birlik nakledilmesi de sorunlu bir iş. – Şu Çılgın Türkler, s. 161-163
היה הראשון להגיב